خانه بایگانی تماس با من دوسشون دارم کلام خدا دیوان حافظ دکترشریعتی صمد بهرنگی LOGO حرفهای تنهایی من هنر و ادبیات مثنوی های مولوی موسیقی آذری شعرای معاصر استاد فرشچیان خانه دوست کجاست خبرچین درویش آشفته بازار کلبه صداقت دنیای دخترک لینکستان سرزمین غم آخرین نوشته ها تلخ و شیرین بهانه؟ سرگيجه آنش عشق پایان مهمانی زنده باد آزادی یک مساله کاملا شخصی سال نو الان قبل از این هفته وبلاگها و سایتهای ایرانی تعداد بازدید کننده پشتیبان شبکه

Tuesday, November 30, 2004 پارسال همین وقتا بود که........... از پارسال تا امسال من چقدر فرق کردم در یک لحظه چقدر بزرگ شدم ...... این یک سال چه زود تموم شد .........خواستم فراموش کنم اما نشد می خوام حرف بزنم تا شاید این آتشی که توی وجودمه و ....... اما نمی تونم پس باز هم سکوت.......سکوت ....سکوت........راستی خدایا شکرت خیلی دوست دارم خیلی خیلی خیلی ........ چند تا پی نوشت: 1-...و یک چیز دیگه زخمهای آدم سرمایه اس حامد سرمایه اتو با این و اون تقسیم نکن داد نکش هوار نکش آروم و بی سر وصدا همه چیزو تحمل کن* 2-این تیغ تیزی که به جونت افتاده بذار خراشت بده بذار زخمت بزنه اونقدر زخمت بزنه تا تیزیش کم بشه ......... باشه هرچی تو بگی پریااما این زخمها مرحم نمی خواد؟ 3-کجایی داش آکل نازنین من... کجایی کجایی؟؟ *-از فیلم زیبای شب یلدا ساخته کیومرث پور احمد سعید  ||  1:26 AM #FFFFFF صفحه اصلي :: آرشيو